|
|
|
|
|
ترجمه و گردآوری سید حامد موسوی و سجاد زارعیان
همان طور که می‌دانید، دوربین‌های دوچشمی مهم‌ترین ابزار برای تماشای پرندگان هستند. اما هیچ کس از زمان تولد نمی دانسته که از آنها چگونه استفاده کند. در اینجا نکاتی را به شما می‌گوییم تا اصول تنظیم و استفاده از دوربین‌های دوچشمی برای تماشای پرندگان را یاد بگیرید تا از پرنده‌نگری لذت ببرید.
شروع یکی از لذت‌های بزرگ پرنده‌نگری تماشای پرندگان از طریق دوربین‌های دو چشمی است. اینجا چند توصیه برای تنظیم و استفاده از آنها آورده شده است:
اگر برای اولین بار از دوربین دو چشمی استفاده می‌کنید، قبل از تماشای پرندگان لازم است که نکاتی را بدانید. ابتدا، اطمینان پیدا کنید که فاصله بین استوانه‌ها با چشمان شما همراستا است. هنگامی که از دریچه عدسی تماشا می‌کنید در حال ثبت یک تصویر هستید.
سپس به فنجانک‌های چشمی نگاه کنید. اگر عینک دارید فنجانک‌های چشمی را ببندید و در غیر این صورت فنجانک‌ها را باز کنید.
مورد آخر که ممکن است مشکل ایجاد کند دیوپتر (واحد توان هم‌گرایی یا واگرایی در سامانه های نوری مثل عدسی ها برابر با عکس فاصله کانونی بر حسب متر) است. این یک قابلیت در دوربین دوچشمی است که اگر به درستی تنظیم بشود، شما می توانید تصویر شفافی که انتظار دارید مشاهده کنید. تنظیمات دیوپتر را در دوربین خود که معمولاً در کنار فنجانک‌های چشمی است، پیدا کنید و آن را برای چشمان خود تنظیم کنید.
دیوپتر را با بستن چشم راست، در حالی که چشم چپ روی شئ ثابت متمرکز است و چرخاندن پیچ فوکوس تنظیم کنید. مطمئن شوید که تصویر زیبا و واضح است. سپس چشم چپ را ببندید و به همان سوژه با چشم راست نگاه کنید. اگر تصویر واضح نیست، دیوپتر چشم راست را تنظیم کنید و حالا همه چیز تنظیم است. در ادامه نیازی نیست تنظیمات را مجددا انجام دهید. اما توجه کنید که شاید در مواردی نیاز باشد مجدداً دوربین دوچشمی خود را تنظیم کنید.
هنگامی که یک پرنده را مشاهده می‌کنید، نگاه کردن به آن را ادامه بدهید و دوربین را تا چشمان خود بالا بیاورید. سپس پیچ تنظیم را بچرخانید تا تصویر کاملاً شفاف شود. این کار را چندین بار تمرین کنید، حتی اگر به یک پرنده نگاه نمی‌کنید.
اسکن کردن (پایش) یک راه مهم دیگر برای پیدا کردن پرندگان است. حتی اگر پرنده‌ای نمی‌‌بینید، می‌توانید از دوربین دوچشمی کمک بگیرید. برای مثال رودخانه‌ای را برای دیدن پرندگان آبزی کاوش می‌کنید. دوربین دوچشمی را بالا بیاورید و روی افق یا سمت دورتر رودخانه متمرکز شوید. سپس دوربین را به آهستگی در سرتاسر منظره حرکت بدهید و برای مشاهده پرنده‌ای غیرمنتظره آماده باشید. لازم است بتوانید سریع متمرکز شوید و از پرنده لذت ببرید.
گام اول: فنجانک‌های چشمی خود را تنظیم کنید (اگر عینک دارید فنجانک‌ها را بسته نگه دارید، در غیر اینصورت باز کنید)
گام دوم: استوانه‌ها را با هم بچرخانید و از هم دور کنید. لازم است آنها را با فاصله چشمان خود تنظیم کنید. فاصله‌ای را پیدا کنید که تصویر را بدون نواحی سیاه رنگ مشاهده می‌کنید.
گام سوم: با چشم راست بسته، فوکوس را تنظیم کنید. با چرخاندن پیچ مرکزی بین دو استوانه، روی یک شئ متمرکز بشوید.
گام چهارم: با چشم چپ بسته برای اصلاح تفاوت در چشمان خود، پیچ تنظیم دیوپتر را تنظیم کنید.
پس از آن که دوربین دوچشمی خود را تنظیم کردید، برای تماشای پرندگان با استفاده از دوربین آماده هستید. اما یافتن پرندگان در دوربین دوچشمی همیشه آسان نیست. ساده‌ترین راه این است که پرنده را با چشمان خود پیدا کنید و وقتی در حال تماشا هستید روی آن متمرکز بشوید. دوربین دوچشمی خود را با دو دست بالا بیاورید و بین چشمان خود و پرنده حرکت بدهید. با دوربین دوچشمی به پرنده نگاه کنید و پیچ‌های فوکوس را بچرخانید تا تصویر واضح را ببینید.
برای تماشای پرندگان با دوربین دوچشمی، علایم یا نشانه‌هایی در نزدیکی پرندگان مثل تنه درخت یا بوته‌ها هم می‌تواند کمک کننده باشد. چنانچه در ابتدا قادر نیستید که بر روی پرنده متمرکز بشوید، می‌توانید نشانه‌ای را پیدا کنید و از آن برای پیدا کردن مکان پرنده مورد نظر استفاده کنید. اگر پیدا کردن پرنده در حال حرکت برای شما چالش برانگیز است، بر روی یک شئ مثل یک درخت یا فیدر پرنده تمرین کنید. بعضی از پرندگان مثل سسک‌ها به ندرت ساکن هستند. اما پرندگانی مثل پرندگان آبزی که به کندی حرکت می‌کنند، برای مبتدی‌ها خوب هستند. استفاده آسان از دوربین دوچشمی به تمرین نیاز دارد. این کار مانند راندن یک خودروست. زمانی که یاد بگیرید، بخشی از وجود شما می‌شود.
بعضی اوقات، تلاش برای پیدا کردن با تماشا از طریق دوربین دوچشمی و بررسی محیط اطراف به نتیجه نمی‌رسد. اسکن(پایش) یک تکنیک کاربردی برای پیدا کردن پرندگان در مناطقی مثل تالاب‌ها یا سواحل به شمار می‌رود. دوربین خود را روی فواصل دوری از تالاب متمرکز کنید و به آرامی تا بخش دیگر را پایش کنید. آماده باشید تا تمرکز خودتان را بر روی چیزی که در میان تالاب یا دورتر مشاهده می‌کنید حفظ کنید. اگر با یک دوست همراه در حال پرنده نگری هستید و دوستتان از سمت چپ شروع به پایش می‌کند، شما می‌توانید از سمت راست این کار را انجام بدهید. از این طریق، شانس بیشتری برای پیدا کردن یک سوژه، قبل از اینکه پرواز کند، دارید.
• من در دوربین دوچشمی همه چیز را سیاه می‌بینم!
سعی کنید استوانه‌ها را از هم دور یا به هم نزدیک کنید تا تصویر را خوب ببینید.
• هنگامی که از دریچه دوربین دوچشمی تماشا می‌کنم، هوا مه‌آلود به نظر می‌رسد.
اگر بر روی عدسی شما بخار گرفته است، به آرامی با پارچه مخصوص عدسی را تمیز کنید.(در شرایط خاص می توانید این کار را با آستین لباس خود انجام بدهید. اما مراقب دوربین خود باشید).
• یک خراش بر روی عدسی دوربینم می‌بینم.
خراش زمانی مشکل‌ساز است که بر روی کیفیت تصویر اثر داشته باشد. اگر با با وجود خراش نمی‌توانید تصویر شفاف و زیبایی داشته باشید، زمان تعمیر یا جایگزین کردن دوربین دوچشمی شما رسیده است.
• تصویر در دوربین دوچشمی من در چشم چپ متفاوت از چشم راست است (مثل دو مکان متفاوت).
دوربین دوچشمی شما تراز نیست. به این معنا که عدسی ها دو میدان دید با بزرگنمایی متفاوت دارند. این نقص معمولاً قابل تعمیر است، اما لازم است این کار را یک تعمیرکار یا فرد حرفه ای انجام بدهد.
• تماشا با دوربین دوچشمی باعث می‌شود سردرد بگیرم.
به نظر می‌رسد دوربین دوچشمی شما باعث کشیدگی عضلات چشمتان می‌شود که می‌تواند نتیجه تلاش مغز شما برای ساختن تصویری واحد از دو تصویری باشد که با هر یک از چشم‌هایتان می‌بینید. کشیدگی عضله چشم با تنظیم دیوپتر قابل جبران است. ممکن است دلیل این مسئله خراش بر روی دوربین و یا تنظیم نبودن عدسی‌ها باشد.
به یاد داشته باشید که دوربین دوچشمی شما یکی از تجهیزات نوری است و حمل و استفاده نادرست ممکن است منجر به آسیب به دوربین بشود. اما دوربین‌های دوچشمی ابزارهای میدانی بوده و در شرایط سخت قابل استفاده هستند. بنابراین نگران نباشید و با احتیاط استفاده کنید.
مهم‌ترین کاری که لازم است انجام بدهید، خودداری از لمس لنزهاست. اگر عدسی‌ها خراش بردارند، تعمیرشان دشوار یا غیر ممکن است. این به آن معناست که باید سایر اشیائی که باعث خراش عدسی می‌شوند را از آن دور کنید. اگر می‌توانید روی عدسی را بپوشانید، مخصوصاً اگر دوربین را داخل کیف خود قرار می‌دهید.
اگر عدسی‌ها آلوده شد، ابتدا با فوت کردن، گرد و خاک و آلودگی را خارج کنید و سپس با یک دستمال به به نرمی آن را تمیز کنید. کسانی که زمان زیادی را در محیط غبارآلود و خشک می‌گذرانند ممکن است این چالش را داشته باشند. زمانی که عدسی‌های خود را تمیز می‌کنید مراقب باشید. هنگامی که استفاده از دوربین دوچشمی به اتمام رسید، درپوش‌های عدسی را روی آن قرار بدهید و دوربین را داخل جعبه مخصوص آن بگذارید.
برای مطالعه بخش دوم، روی این لینک بزنید.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران