|
طی فراخوان اعلام شده قرار بود برنامه پرنده نگری در 4 پارک از پارک های استانهای تهران و البرز در روزی که توسط سازمان گردشگری به عنوان روز ملی پرنده نگری اعلام شده است برگزار گردد:
- پارک شهر تهران
- پارک قیطریه تهران
- پارک فاتح (تنیس) جهانشهر کرج
- پارک کودک شهریار
لکن برودت هوا مجال برگزاری این رویداد در پارک های قیطریه تهران و فاتح کرج را نداد اما این رویداد در پارک شهر تهران و پارک کودک شهریار علی رقم سردی هوا با قوت اجرا گردید.
در ادامه گزارشی از این رویداد تقدیم حضورتان می گردد:
پرنده نگری در پارک شهر از حدود ساعت 8:30 آغاز شد. همراهی آقای مهندس بختیاری از فعالین و مدرسین حوزه پرنده نگری و عضو افتخاری باشگاه پرنده نگری ایرانیان در جمع همراهان مغتنم بود.
عقاب شاهی نابالغ - عکس از سارا عرب
مشاهده عقاب شاهی، عقاب طلایی، حواصیل خاکستری، کاکایی سرسیاه و سینه سرخ آغاز خوبی برای یک روز پرنده نگری بودند. و کار با مشاهده 25 گونه به پاران رسید.
گزارش زیبای زیر به قلم آقای علی حاجی آبادی که زحمت برنامه شهریار را بر عهده داشتند می باشد:
برنامه به علت برودت هوا از ساعت 9 صبح با قراردادن میز وچیدن کتاب های پرنده نگری – پرنده های شکاری ایران – سهره های ایران – مرغابی سانان ایران – پرندگان جزیره کیش – پرندگان شهر تهران و نصب بنر روز ملی پرنده نگری مقابل درب ورودی پارک کودک آغاز شد.
در ابتدا با جوانی 14 ساله به نام سعید آشنا شدم که میگفت دایی ام شکارچی است ولی من از شکار لذت نمی برم.بعد از توضیحاتی در مورد پرنده نگری و اهمیت لذت بردن از تماشای پرندگان به جای شکار آنها برق علاقه در چشمان سعید دیده میشد. دوربین های دوچشمی را برداشتیم وچرخی در پارک زدیم با معرفی گونه های موجود در پارک (دم جنبانک ابلق – چرخ ریسک بزرگ – بلبل خرما – سهره جنگلی – زاغی – کلاغ ابلق- قمری خانگی – کبوتر چاهی- گنجشک خانگی) شوق و ذوق سعید هر لحظه افزوده می شد تاجایی که تا آخر برنامه از ما جدا نشد.
رفته رفته که هوا گرم می شد بر جمعیت کنجکاو با دیدن بنر برنامه افزوده می شد. دو نفر میانسال که معتقد بودند کلاغ 300 سال عمر می کند را متقاعد کردم که به 15 الی 17 سال رضایت بدهند. سوال داشتند که اصلا پرندگان چه اهمیتی برای ما دارند و من چند نمونه از اهمیت پرندگان برایشان گفتم. در آخر ابراز خوشحالی از اینکه جوانان با پرنده نگری آشنا می شود نمودند.
دوستان عزیزم در هیات کوهنوردی و باشگاه کوهنوردی شهریار هم افتخار حضور دادند و با خانواده محترمشان برای تشویق و تایید روز ملی پرنده نگری و همچنین دیدن گونه های پارک کودک به بنده افتخار دادند. خصوصا جناب اسمعیل و سعید رهگذر که همینجا از ایشان تشکر میکنم
پیر مردی کرمانی از خاطرات شکار آهو بره (هوبره) به لهجه شیرین کرمانی و همچنین شکار تیهو تعریف کرد و خوشحال بود که اسلحه را کنار گذاشته و با طبیعت آشتی کرده.
پیر مرد دیگری گه میگفت اهل نوبران ساوه است از خاطره تلخ شلیک به سمت روباه برایمان تعریف کرد که گلوله به کمر حیوان اصابت کرده و باعث قطع نخاع او شده بود و وقتی مرد شکارچی به روباه نزدیک می شود و نگاه ملتمسانه روباه را می بیند در دلش انقلابی بپا می شود و قسم می خورد که دیگر پا در راه شکار نگذارد تا جایی که مدتها با دیدن شکارچی ها بلافاصله با محیط بانی تماس میگرفته ومانع شکار آنها می شده.
و یا مردی اهل مازندران که قصد داشت چند جفت قمری خانگی به منطقه خودشان (میانکاله) ببرد و در آنجا تکثیر کند چون فکر میکرد قمری خانگی فقط در تهران زندگی می کند و با توضیح بنده که قمری خانگی در مازندران هست و لازم نیست ایشان این گونه را به منطقه خودشان معرفی کند. و همچنین در مورد صحیح نبودن معرفی گونه های غیر بومی به یک منطقه برایش توضیح دادم. از این که با پرنده نگری آشنا شده بود خوشحال بود
خلاصه دوستان عزیز تجربه بی نظیری بود وقتی دخترکی داد میزد عمو اون چه پرنده ایه وبعد از معرفی گونه, لبخند شادی کنار لبانش نقش می بست، وصف ناپذیر است
خوشحالم و افتخار میکنم که در کنار دوستان پرنده نگر هستم. علی حاجی آبادی