|
طوطی ها پرندگان بومی اروپا محسوب نمی شوند و توسط انسان به این قاره آورده شده اند. در تحقیقاتی که اخیرا در اروپا انجام شده است، تأثیر این گونه های غیربومی بر محیط سنجیده شده است.
در بین طوطی هایی که در حال حاضر در اروپا دیده می شوند، تعداد طوطی های طوق صورتی و کواکر (مانک) بیشتر از انواع دیگر طوطی هاست. طوطی طوق صورتی بومی آفریقا و جنوب آسیا و طوطی کواکر متعلق به آمریکای جنوبی است. طوطی طوق صورتی با بیشترین جمعیت در اروپا، رقابت شدیدی با سایر گونه های بومی دارد. از طرفی، طوطی کواکر لانه هایی از جنس چوب و شاخه های درختان بر روی دکل های برق می سازد که گاهی آتش می گیرند و در قاره های آمریکای شمالی و جنوبی به دلیل آسیب به زیرساخت های برق بدنام است.
نمونه هایی از اثرات حضور طوطی طوق صورتی به طور خاص در چند محل بررسی شده است. از جمله، در اسپانیا این طوطی عامل تهدیدی برای نوعی خفاش بومی در معرض خطر به شمار می رود، چون خفاش ها را از لانه هایشان در سوراخ های درخت بیرون می کند. در شهر ساری در کشور انگلیس نیز، حمله طوطی ها به تاکستانی قدیمی، ضررهای اقتصادی قابل توجهی برای مالکان به همراه داشته است.
در کل، این تحقیق صدمات طوطی ها را به دو دسته تقسیم می کند:
1) تهدید تنوع زیستی؛
2) آسیب به کشاورزی.
البته لازم به ذکر است، آسیب های شدید این طوطی ها پراکندگی زیادی نداشته، نادر بوده و وابسته به محلی است که به آن وارد شده اند. با این حال، تحقیق حاضر همچنان پیشگیری را مهم ترین راهکار جهت جلوگیری از گسترش جمعیت طوطی ها می داند. برای این کار، لازم است قوانین سختگیرانه تری در رابطه با رهاسازی طوطی در طبیعت تصویب شود. از سوی دیگر، آگاهی بخشی به مردم درباره اثرات منفی حضور طوطی در طبیعت اهمیت بسزایی دارد.
منبع: سایت phys.org
مترجم: میترا دانشور