|
|
|
|
|
شبگردی کوچک‌جثه است. پرنده نر شباهت زیادی به «شبگرد دشتی» دارد، اما به واسطه جثه کوچک‌تر و لکه‌های سفید در وسط سه تا چهار شاه‌پر اولیه روی بال‌ها از آن تفکیک می‌شود. نر و ماده تا حد زیادی هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده نر بالغ بدنی خاکستری شنی با خطوط موج‌دار قهوه‌ای دارد. در پرواز یک سوم انتهایی دو جفت پرهای کناری دم سفید است. پرنده ماده فاقد لکه سفید روی دم است و لکه‌های روی بال‌هایش کوچک‌تر و نخودی رنگ هستند. پرنده نابالغ کم‌رنگ‌تر و بیشتر خاکستری نخودی دیده می‌شود، روتنه تقریباً فاقد لکه‌های سیاه و نوک پوش‌پرهای روی بال‌ها سفید است. همچنین نوک شاه‌پرهای اولیه سفیدی اندکی دارد.
دشت‌های مسطح و باز واقع در نواحی بیابانی و نیمه‌بیابانی و شوره‌زارهای با درختان و گیاهان پراکنده، کوتاه و تنک همچنین مزارع متروکه را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
بیش از سایر شبگردها به فعالیت قبل از طلوع و بعد از غروب آفتاب علاقمند است. بیشتر از سوسک‌ها و سایر حشرات شب‌پرواز تغذیه می‌کند.
جوجه‌آوری از اواسط فروردین آغاز می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش را در اراضی سنگی عریان و تپه‌های ناهموار به شکل گودی بسیار کم‌عمق و کوچک روی زمین یا در پناه بوته‌ها بنا می‌کند. معمولاً دو تخم بیضی، سفید تا کرم رنگ همراه با لکه‌های متراکم خاکستری تیره، خاکستری مایل به قهوه‌ای و خاکستری کم‌رنگ و به ابعاد 21 × 29 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها هفده تا هجده روز طول می‌کشد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی توانمند و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. اطلاعات بیشتری در خصوص دوره پرورش جوجه‌ها در دست نیست. معمولاً یک تا دو دسته تخم در هر دوره جوجه‌آوری می‌گذارد.
از وضعیت پراکنش این پرنده در کشور اطلاعات دقیقی موجود نیست. احتمالاً به صورت کمیاب مقیم نواحی شرقی استان هرمزگان و جنوب استان سیستان و بلوچستان است.
در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران