|
کوچک ترین بادخورک است. نر و ماده همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرندە بالغ بدن دودی رنگ با درخشش قهوهای و سبز دارد که از فاصله نزدیک قابل تشخیص است. لکه چانهای سفید و بزرگی دارد به نحوی که تقریبا تمام گلو را فراگرفته است. دم چهارگوش و دمگاه سفید است که در پرواز از سطح زیر بدن نیز قابل رویت است. شاهپرهای پرواز رنگپریدهتر از پوشپرهای زیر بالها هستند و در پرواز به خوبی نمایان است. پرندە نابالغ بدن ماتتر از بالغها دارد، شاهپرهای داخلی پرواز دارای حاشیه سفید است و انتهای پوشپرهای زیرتنه و زیر بالها رنگپریدهتر به نظر میرسد.
مناطق باز در حوالی شهرها و روستاها، سواحل صخرهای کنار رودخانهها، درههای تنگ و صخرههای عمودی در نواحیکوهستانی و اغلب نزدیک به آب را به عنوان زیستگاه برمیگزیند.
پرندهای اجتماعی است و اغلب در دستههای بزرگ تا چند صدتایی دیده میشود. پروازی نه چندان سریع با بالزدنهای تند دارد و نسبت به سایر بادخورکها در ارتفاع پایینتری پرواز میکند. بیشتر طول روز را به پرواز سپری میکند و با بالهای باز با سرعت قابل توجهی به سطح زمین نزدیک میشود و با حرکات چرخشی به تعقیب و شکار حشرات در حال پرواز و عنکبوتهای در حال جابهجایی در هوا میپردازد.
جوجهآوری از اواخر فروردین آغاز میشود و کلنی جوجهآوری را در لبه ساختمانها، پرتگاهها یا بیرونزدگیهای صخرهای، زیر پلها یا ساختمانهای متروکه تشکیل میدهد. گاهی نیز از آشیانه قدیمی «پرستوی دمگاه صورتی» و «چلچله دمگاه سفید» استفاده میکند. احتمالا تکهمسر است و آشیانهاش ساختاری تقریبا کروی شکل همراه با یک تونل یا شکاف باریک به عنوان ورودی آشیانه است و از علوفه، کاه و پر همراه با بزاق دهان ساخته میشود. معمولا دو تا سه، گاهی چهار و بهندرت تا شش تخم نیمه بیضی بلند، صاف، به رنگ سفید و به ابعاد 22.2×14.2 میلیمتر میگذارد. تفریخ تخمها 18 تا 26 روز به طول میانجامد. جوجهها در بدو تولد عریان، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. پرورش جوجهها 37 تا 43 روز طول میکشد.
به تعداد اندک در نواحی مرکزی تا جنوبی رشته کوه زاگرس، استانهای هرمزگان، سیستان و بلوچستان و شمال شرق خراسان تابستانگذرانی میکند. همچنین حضور این گونه در زمان مهاجرت از منطقه سوسنگرد در استان خوزستان، طبس در استان یزد و نزدیکی بندر لنگه در خلیج فارس گزارش شده است.
در فهرست پرندگان حمایت شدە جهانی و ملی قرار ندارد.