|
کنارآبچری درشتجثه و تا حدی شبیه به «گیلانشاه بزرگ» است، اما به واسطه جثه کوچکتر، پاها و منقار کوتاهتر و طرح صورت مشخص از آن تفکیک میشود. نر و ماده همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. در پرنده بالغ روتنه قهوهای خاکستری است و به واسطه حاشیه روشن پرهای روتنه، فلسدار به نظر میرسد. تارک سر تیره با یک نوار رنگپریده در مرکز آن، نوار ابرویی سفید و خط چشمی تیره دارد. گردن و سینه نخودی رگهرگه و سایر بخشهای زیرتنه سفید دیده میشود. در پرواز لکه سفید مثلثی شکلی در فاصله روتنه و دمگاه دارد. منقار تیره و نسبت به سایر گیلانشاهها کوتاهتر و پاها به رنگ سبز مایل به آبی است. پرنده نابالغ شباهت زیادی به بالغها دارد اما روتنه، شانهها و پوشپرهای روی بالها تیرهتر و به رنگ قهوهای سیاه همراه با لکههای نخودی کمرنگ دیده میشود.
عکس از حسین طالب لو
زمستانها بیشتر سواحل بین جزرومدی ماسهای و گلی دریاها و خورها، صخرههای مرجانی و علفزارهای کوتاه مجاور پیکرههای آبی را ترجیح میدهد.
در خارج از دوره جوجهآوری به ویژه هنگام مهاجرت، پرندهای اجتماعی است. پروازش سریعتر و سبکتر از گیلانشاه بزرگ و با تولید صدایی خاص همراه است. به آسانی و بدون نیاز به دویدن از سطح زمین به پرواز درمیآید و برخلاف گیلانشاه بزرگ پاهایش از حد دم تجاوز نمیکند. برای تغذیه بیمهرهها به ویژه حشرات و همچنین مواد گیاهی را در لایههای سطحی و به ندرت از اعماق خاک و گل و لجن حاشیه جستجو میکند. گاهی نیز خرچنگها را صید میکند و قبل از بلعیدن بازوهایشان را میشکند.
به تعداد فراوان مهاجر عبوری بهاره و پاییزه نواحی جنوبی دریای خزر و به تعداد کمتر زمستانگذران سواحل جنوب کشور از تنگه خوران و ناحیه شرقی بندرعباس تا مرز پاکستان است. همچنین حضور این گونه به صورت مهاجر عبوری کمیاب پاییزه در حوضه دریاچه ارومیه گزارش شده است. تعداد کمی نیز به صورت غیرجوجهآور تابستانها در طول سواحل خلیج فارس باقی میمانند.
در فهرست پرندگان حمایتشده جهانی و ملی قرار ندارد.