|
|
|
|
|
توکایی درشت‌جثه و خپله با دم بلند است. نر و ماده تقریباً هم‌شکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. در پرنده نر بالغ پیشانی و تارک سر خاکستری مایل به آبی همراه با رگه‌رگه قهوه‌ای مایل به سیاه و پس گردن خاکستری مایل به آبی دیده می‌شود. نوار ابرویی مایل به سفید دارد، فاصله چشم‌ها تا منقار و زیر چشم‌ها سیاه است و گونه‌ها خاکستری‌تر به نظر می‌رسد. روتنه و پوش‌پرهای روی بال‌ها بلوطی، شاه‌پرهای پرواز زیتونی تیره، دمگاه خاکستری و دم سیاه است. چانه و گلو سفید نخودی، سینه زرد روشن و پهلوها نخودی است و لکه‌ها و خال‌های درشت به رنگ قهوه‌ای مایل به سیاه سراسر زیرتنه (به استثنای پوش‌پرهای زیر بال‌ها، شکم و پوش‌پرهای سفید رنگ زیر دم) را پوشانده است. پرنده ماده تا حد زیادی شبیه به نر اما کم‌رنگ‌تر، تارک سر قهوه‌ای با رگه‌رگه کمتر، پس گردن قهوه‌ای‌تر از نر و زیرتنه دارای خال‌ها و لکه‌های کمتری است. پرنده نابالغ کم‌رنگ‌تر از بالغ‌ها است و رنگ بلوطی روتنه و رنگ خرمایی زیرتنه کم‌رنگ‌تر به نظر می‌رسد.
زمستان اغلب در حاشیه درختزارها و کشتزارها دیده می‌شود و از جنگل‌ها، تالاب‌ها و مناطق مسکونی دوری می‌کند.
پرنده‌ای اجتماعی است و در خارج از دوره جوجه‌آوری به ویژه در زمان مهاجرت در دسته‌های بزرگی دیده می‌شود. جسور و پر سروصدا است و هنگام احساس خطر به سوی درختان پرواز می‌کند. پروازی آرام با بال‌زدن‌های پی‌درپی دارد که با بال‌بازروی‌های کوتاه همراه می‌شود. به طور متناوب روی زمین می‌دود و جست‌وخیز می‌کند و از بی‌مهره‌ها و میوه‌ها تغذیه می‌کند.
ازمستان‌گذران معمول نواحی جنوبی دریای خزر و به تعداد کمتر استان‌های آذربایجان، کردستان، تهران و گاهی تا استان خوزستان است.
در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
