|
|
|
|
|
دارکوبی کوچک‌جثه و ظریف با سر گرد و منقار کوچک و تا حدودی شبیه به «دارکوب سر سرخ» است ولی به واسطه فقدان لکه‌های سفید روی شانه‌ها و فقدان رنگ قرمز پوشپرهای زیر دم از آن متمایز می‌شود. نر و ماده تا حدی هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده نر بالغ جلو پیشانی مایل به سفید و تارک قرمز درخشان دارد که در دو طرف به خطوط سیاه محدود می‌شود. نوار شاربی سیاه و ناقصی دارد که به پس سر نمی‌رسد. روتنه راه‌راه عرضی سیاه و سفید دارد و زیرتنه سفید و رگه‌رگه است. پرنده ماده شبیه به نر ولی فاقد لکه قرمز رنگ روی تارک سر است. پرنده نابالغ زیرتنه قهوه‌ای‌تر همراه با رگه‌رگه و خال‌های بیشتر دارد. همچنین تارک سر در نر نابالغ اندکی به قرمزی می‌گراید.
جنگل‌ها و درختزارهای پهن‌برگ باز، بیشه‌زارهایی با درختان پراکنده، باغ‌های بزرگ و پارک‌ها را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند. در انتخاب زیستگاه برای این دارکوب دسترسی پذیری به چوب‌های پوسیده مهم‌تر از نوع یا ارتفاع درختان محسوب می‌شود.
نسبت به سایر دارکوب‌ها وابستگی کمتری به نواحی پر درخت نشان می‌دهد و تحمل‌پذیری بیشتری نسبت به دماهای بالا و پایین، باد و بارندگی دارد. خجالتی و منزوی است، کمتر دیده می‌شود و در خارج از دوره جوجه‌آوری در گستره خانگی جداگانه یا در بخش‌های مجزا از یک گستره خانگی به سر می‌برد. پروازی به نسبت آرام‌تر و ضعیف‌تر از سایر دارکوب‌ها دارد و معمولا بین تاج پوشش درختان را با بال‌زدن‌های سریع و فضاهای باز بین درختان را با پروازی موجی‌شکل طی می‌کند. رفتار تغذیه‌ای این دارکوب شباهت بیشتری به گنجشک‌شکلان جنگل‌زی نظیر چرخ‌ریسک‌ها دارد و برای تغذیه اغلب روی تنه، بین شاخه‌های کوچک و برگ‌های بخش‌های بالایی و تا پوشش درختان یا بوته‌ها به جستجوی حشرات می‌پردازد و گاهی حشرات در حال پرواز را صید می‌کند. در زمستان نیز در چوب‌های پوسیده، لارو سوسک‌ها را صید می‌کند.
جوجه‌آوری از اوایل اردیبهشت و با تشکیل قلمرو آغاز می‌شود. تک همسر است و بر خلاف سایر دارکوب‌ها آشیانه را اغلب در حفره‌های موجود در شاخه‌های جانبی درختان بنا می‌کند. معمولا چهار تا شش و گاهی سه تا هشت تخم بیضی، صاف، صیقلی، به رنگ سفید و به ابعاد 18.8 × 14.5 میلیمتر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 11 تا 12 روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد عریان، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. پرورش جوجه‌ها 18 تا 20 روز طول می‌کشد.
به تعداد اندک مقیم جنگل‌های نیمرخ شمالی البرز و جنگل‌های بلوط غرب زاگرس است. از آنجایی که این دارکوب پنهانکار است و اغلب به سختی دیده می‌شود، لذا احتمال دارد که دامنه پراکنش آن گسترده‌تر از محدوده گزارش‌شده باشد.
در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
