|
طول بدن: 95 تا 105 سانتیمتر
گستردگی بالها: 240 تا 280 سانتی متر
درشت جثه با بالهای پهن و دراز با شاهپرهای نخستین گسترده، شبیه به انگشتانی بلند است که سری کوچک و دمی کوتاه و چهار گوش دارد. کمی کوچک تر از «دال سیاه» است و نسبت به «هما» بالها و دم کوتاهتری دارد. نر و ماده همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. در پرندە بالغ سر و گردن با پرهای ریز و کوتاهی به رنگ سفید مات پوشیده شده و شنلی سفید در اطراف گردن دارد. بدن و پوشپرهای بالها کرم تا قهوهای مایل به زرد کمرنگ هستند و در تضاد با رنگ سیاه شاهپرهای پرواز و پرهای دم به خوبی نمایان است. منقار زرد و قاعدە نیمنوک بالایی در اطراف سوراخ بینی سیاه است. پرندە نابالغ شبیه به پرندە بالغ است ولی رنگ کلی بدن آن قهوهای تیرهتر است. همچنین منقار خاکستری و شنل اطراف گردن به رنگ قهوهای کمرنگ دیده میشود.
در مناطق مرتفع و کوهستانی، درههای باز و استپها و بیابانهای خشک به سر میبرد.
پرندهای به نسبت اجتماعی است و در زمان تغذیه از لاشهها به طور دسته جمعی دیده می شود. پروازی پرتحرک با بالزدنهای قوی و آرام دارد. با بالهایی باز و بالاتر از سطح بدن بالبازروی میکند و هنگام پرواز گردن بلندش را به طور کامل به داخل شنل گردنی سفیدش فرو میبرد. لاشهخوار است و زمان زیادی را به جستجوی غذا میپردازد.
جوجهآوری از اواخر بهمن تا اواسط اسفند و با تشکیل کلنیهای کوچک در پرتگاهها و درههای دارای بیرونزدگیهای صخرهای آغاز می شود. تک همسر است و آشیانهاش تودە مسطحی از شاخهها و ساقههاست که در شکاف صخرهها و غارها، گاهی در لبه صخرهها بنا می کند. یک تخم نیمه بیضی کوتاه، صاف، سفید رنگ، با خالهای پراکنده قرمز قهوهای و به ابعاد 92.4 × 69.7 میلیمتر میگذارد. تفریخ تخمها 48 تا 54 روز به طول میانجامد. جوجهها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند و در ابتدا توسط غذای نیمه هضم شده و برگردانده شده در کف آشیانه تغذیه میشوند. در حدود 110تا 115 روزگی قادر به پرواز میشوند و آشیانه را ترک میکنند.
به صورت پراکنده مقیم رشته کوههای مهم کشور از آذربایجان در شمال غرب تا رشته کوههای البرز، ارتفاعات خراسان، رشته کوههای زاگرس، بلندیهای استان کرمان و کوههای مکران تا مرز پاکستان است.
در فهرست پرندگان حمایت شدە ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.