|
|
|
|
|
آبچلیکی نسبتاً کوچک‌جثه، باریک اندام و تا حدی شبیه به «آبچلیک پاسبز» است، اما به واسطه منقار راست و ظریف و صورت و پیشانی سفید از آن تفکیک می‌شود. نر و ماده هم‌شکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری روتنه قهوه‌ای مایل به خاکستری با خط‌وخال‌های سیاه دارد. بال‌ها تیره و لکه سفید مثلثی‌شکل بزرگی روی قسمت انتهایی روتنه و دمگاه دارد که در پرواز به خوبی مشخص است. زیرتنه سفید همراه با راه‌راه تیره در گردن، سینه و پهلوها است. منقاری تیره، صاف و نسبتاً کوتاه و پاهای زیتونی رنگ دارد. در خارج از این دوره روتنه خاکستری با خط‌وخال‌های کمتر و زیرتنه یکدست سفید دیده می‌شود. پرنده نابالغ شبیه به بالغ‌ها در پوشش زمستانه است، اما روتنه قهوه‌ای‌تر دارد و به واسطه حاشیه نخودی پرهای روتنه، فلس‌دار به نظر می‌رسد.
عکس از قربانعلی حاجی آبادی
تالاب‌های باز، حاشیه باتلاقی آبگیرهای آب شیرین و پیکره‌های آبی ساحلی، شالیزارهای غرقابی، دریاچه‌های آب شیرین و لب‌شور، شوره‌زارها و زمین‌های گلی بین جزرومدی را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
پروازش تا حدی شبیه به «آبچلیک خالدار» است، به سرعت و با چابکی به پرواز درمی‌آید و پس از طی مسافت کوتاهی مجدداً فرود می‌آید. برای تغذیه به کمک پاهای بلند به آب‌های عمیق وارد می‌شود و به جستجوی بی‌مهره‌ها و به ویژه حشرات می‌پردازد.
به فراوانی در طول سواحل جنوب کشور تا مرز پاکستان و نیز برخی تالاب‌های استان خوزستان زمستان‌گذرانی می‌کند. همچنین مهاجر عبوری بهاره و پاییزه در اغلب تالاب‌های کشور به ویژه نواحی جنوبی دریای خزر و استان‌های آذربایجان و خوزستان است. تعداد کمی از این پرنده تابستان‌ها در حوضه دریاچه ارومیه و در دیگر تالاب‌های غرب کشور مشاهده می‌شوند، اما جوجه‌آوری نمی‌کنند.
در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
