|
|
|
|
|
سنقری با بال‌های بلند و نسبتاً پهن و دم بلند است. نر و ماده متفاوت (ماده اندکی بزرگ‌تر) و فاقد تغییرات فصلی هستند. در پرنده نر بالغ، سر و گردن، روتنه و پوش‌پرهای روی بال‌ها خاکستری تا خاکستری مایل به آبی است. دمگاه، زیرتنه و پوش‌پرهای زیر بال‌ها سفید دیده می‌شود. شاه‌پرهای اولیه در انتهای بال‌ها سیاه و لبه عقبی بال‌ها تیره است و تضاد رنگی واضحی با رنگ خاکستری روتنه و رنگ سفید زیرتنه نشان می‌دهد. در پرنده ماده بالغ، روتنه قهوه‌ای تیره، زیرتنه قهوه‌ای نخودی همراه با راه‌راه طولی قهوه‌ای و شاه‌پرهای پرواز و پوش‌پرهای زیر بال‌ها راه‌راه است. دمگاه سفید و سه تا چهار نوار تیره در زیر دم دیده می‌شود. جوجه‌های نر و ماده نابالغ شبیه به ماده بالغ هستند، اما زیرتنه آن‌ها زرد مایل به خرمایی است و در ناحیه شکم راه‌راه طولی کمتری دارند.
در گستره وسیعی از مناطق باز خشک یا مرطوب با پوشش گیاهی کوتاه شامل استپ‌ها و علفزارها، خلنگزارها، بوته‌زارها، دشت‌های مرتفع و حاشیه تالاب‌ها به سر می‌برد.
برای انتخاب زیستگاه تا حد زیادی به حضور و فراوانی طعمه‌های ترجیحی خود وابستگی نشان می‌دهد. مانند سایر سنقرها پرنده‌ای سبک‌بال است و با بال‌زدن‌های آرام نزدیک به سطح زمین به جستجوی طعمه می‌پردازد و در فاصله بال‌زدن‌ها، در حالی که بال‌ها را به شکل 7 بالاتر از سطح بدن نگاه داشته است، بال‌بازروی می‌کند. بیشتر از پرندگان و جوندگان کوچک و به ندرت از خزندگان، حشرات و تخم پرندگان تغذیه می‌کند.
معمولاً در شمال ایران به ویژه نواحی جنوبی دریای خزر و همچنین در استان‌های خوزستان، فارس و سیستان و بلوچستان زمستان‌گذرانی می‌کند.
در فهرست پرندگان حمایت‌شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
