|
سنقری با بالهای بلند، باریک و نوکتیز است و شباهت زیادی به «سنقرگندمزار» و «سنقرخاکستری» دارد. نر و ماده متفاوت (ماده اندکی بزرگتر) و فاقد تغییرات فصلی هستند. در پرنده نر بالغ روتنه، روی بالها و دم خاکستری کمرنگ است. شاهپرهای اولیه در انتهای بالها سیاه هستند و لکه مثلثی شکل باریکی تشکیل میدهند که از رو و زیر بالها نمایان است. زیرتنه و زیر بالها یکدست سفید است. به واسطه دمگاه خاکستری، لکه سیاه کوچکتر در انتهای بالها و فقدان نوار تیره در حاشیه عقبی بالها از سنقر خاکستری متمایز میشود. همچنین به واسطه فقدان نوارهای سیاه رو و زیر بالها و زیرتنه سفید با سنقر گندمزار متفاوت است. پرنده ماده بالغ، پروبالی قهوهای روتنه تیرهتر و طوقی سفید به دور گردن دارد. زیرتنه قهوهای کمرنگ و دمگاه سفید است. شباهت زیادی به ماده سنقر خاکستری و سنقرگندمزار دارد، اما به واسطه بالهای نازکتر و چهار شاهپر اولیه انگشتی در انتهای بالها از گونه اول و به واسطه نوار گلویی سفید، فقدان نوارهای سیاه رو و زیر بالها و شاهپرهای ثانویه تیرهتر از گونه دوم به سختی قابل تشخیص است. در پرنده نابالغ، زیرتنه و پوشپرهای زیر بالها، بلوطی روشن است و راهراه طولی زیر بالها وجود ندارد. پرنده نابالغ شباهت زیادی به سنقر گندمزار نابالغ دارد، اما نسبت به آن طوق گردنش مشخصتر است.
زمینهای باز مسطح و هموار و علفزارهای خشک را به عنوان زیستگاه برمیگزیند و از استپها و نواحی جنگلی دوری میکند. زمستانها و در زمان مهاجرت در اراضی زراعی نیز دیده میشود.
رفتارش شبیه به سنقر گندمزار است و پروازی شبیه به سایر سنقرها اما سریعتر و سبکتر با بالزدنهای آرام و قدرتمند دارد. نزدیک به سطح زمین پرواز میکند و در فاصله بالزدنها در حالی که بالها را به شکل 7 بالاتر از سطح بدن نگاه داشته است، به جستجوی طعمه میپردازد. عمدتاً از پستانداران کوچک و پرندگان و به مقدار کمتر از خزندگان و حشرات تغذیه میکند. معمولاً روی زمین طعمه خود را تکهتکه میکند و میخورد. گاهی نیز طعمههای کوچک را هنگام پرواز میبلعد.
معمولاً و به گستردگی در اغلب مناطق کشور زمستانگذرانی میکند و یا به صورت مهاجر عبوری دیده میشود.
جزء پرندگان نزدیک به تهدید (NT) است. در ایران نیز در فهرست پرندگان حمایتشده قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.