|
|
|
|
|
صدا:
آواز:
بواسطه سر مشخصا سیاه پرنده نر و ماده به فارسی سرسیاه نام گرفت. نام انگلیسی آن نیز بواسطه ظاهر خشن و کله سیاه آن که گاو نر را تداعی می کند سهره گاوی نامگذاری شده است. اما نام علمی آن برگرفته از ریشه کلمه Pyrrho است که به معنای رنگ سرخ آتشی و مشخصا به رنگ زیرتنه پرنده نر اشاره دارد.
گونه ای از خانواده سهره ها و راسته گنجشکسانان است. این پرنده زیبا حدود 14سانتیمتر طول دارد. پرنده نر با زیرتنه صورتی مایل به قرمز، پشت خاکستری، تارک سیاه برجسته، نوار پهن سفید روی بال و منقار سیاه وسخت، به آسانی شناخته می شود. پرنده ماده کمرنگ تر بوده وبا زیر تنه نخودی مایل به قهوه ای و زرق و برق کمتری از پرنده نر دیده می شود. در پرواز دمگاه سفید هر دو جنس نمایان می شود. پرنده جوان فاقد سیاهی روی سر بوده و با دمگاه نخودی و زیرتنه قهوه ای دیده می شود ودر پاییز شبیه پرنده ماده بالغ است.
پرنده ای دانه خوار است اما در رژیم غذایی اش انواع کرم ها و لاروهایی که در زیر سایه درختان زندگی می کنند تا حشرات و شفیره های لای پوست درختان نیز جا دارد.
زیستگاه: در جنگلهای معتدله حد واسط جنگلهای تایگا تا نقاط جنگلی آسیای میانه و شرق و جنوب اروپا قابل مشاهده است.
عادات رفتاری و زیستی: معمولاً پرنده ای ساکت است وخود را پنهان می سازد و به ندرت به صورت گروهی دیده می شود. پروازش موجی شکل است و علاقه به سرشاخه نشینی اغلب ندارد. در زمستان ارتفاع کم می کند و در زیر بوته ها و درختچه های اغلب سوزنی برگ در جستجوی غذا می گردد و نقاط تاریک پوشش گیاهی را برای اینکار ترجیح می دهد. در خارج از فصل زادآوری معمولا به صدا واکنش نمی دهد.
زادآوری و تولیدمثل: در بهار لانه های خود را در بوته های کوتاه ارتفاعات جنگلی که ترجیحا از خار ساخته می شود می سازند و چهار تا هفت تخم می گذارند.
پراکنش، فراوانی و زمان مشاهده: در نوار پهنی به عرض چند هزار کیلومتر از جزایر ژاپن گرفته تا انگلستان و جزایر شرقی اقیانوس اطلس در سه گروه مهاجر تابستانه و زادآور در عرض های بالاتر، عبوری یا بومی در عرض های میانی و مهاجر تابستانه و غیر زادآور در عرض های پایین تر حضور دارند. این پرنده در ایران بومی بوده و هرچند جمعیتی مهاجر از این جمعیت بومی به عرض های شمالی تر هم دارد ولی به تعداد اندک در مناطق جنگلی، باغها و کشتزارها و بیشه های شمال کشور دیده می شود و در زمستانهای سخت به عرض های پایین تر هم مهاجرت می کند. در بهار و با شروع فصل زادآوری به ارتفاعات ییلاقی رفته و تقریبا از انظار عموم مخفی می گردد و مشاهده اش اندکی سخت می شود. در این زمانها می توان با کوهپیمایی اطراف ییلاقات شمال کشور در بعضی نقاط آنها را در فضاهای خلوت و کم رفت و آمد و البته با اندکی تکیه بر فاکتور شانس رکورد کرد.
داوطلبینی که در تهیه این معرفی همیاری نمودند:
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
