|
سهرهای کوچکجثه با روتنه و شانههای بلوطی و منقار کوتاه خاکستری است. نر و ماده متفاوت هستند و پرنده نر تا حدی تغییرات فصلی دارد. پرنده نر بالغ در دوره جوجهآوری سر و گردن خاکستری و لکه قرمز کوچکی در جلوی پیشانی دارد. دو نیم دایره سفید در بالا و پایین چشمها و لکهای به همین رنگ در بخش پایینی گونهها دیده میشود. شانهها و بخش بالایی روتنه، بلوطی همراه با رگهرگه تیره نامشخص و بخش پایینی آن و دمگاه بلوطی روشن است. شاهپرهای پرواز قهوهای مایل به سیاه و حاشیه درونی شاهپرهای اولیه سفید است که در تضاد با رنگ سیاه پوشپرهای شاهپرهای اولیه و رنگ بلوطی پوشپرهای روی بالها به شکل لکه سفیدی در زمان بسته بودن بالها و به شکل خطوط سفید مشخصی در امتداد شاهپرهای اولیه در زمان پرواز به نظر میرسند. دم مایل به سیاه و حاشیه پرهای آن سفید است. دو طرف سینه قرمز صورتی، پهلوها نخودی رگهرگه، شکم و پوشپرهای زیر دم سفید با سایهای به رنگ نخودی روشن و پوشپرهای زیر بالها سفید دیده میشوند. در خارج از این دوره، رنگ بدن ماتتر به نظر میرسد و فاقد لکه قرمز در جلوی پیشانی و در دو طرف سینه است، اما خالهای قهوهای طلایی روی سینه به چشم میآید. پرنده ماده سر و روتنه قهوهای با رگهرگه تیره فراوان دارد و شبیه به نر، لکههای روشنی اطراف چشمها و روی گونهها دیده میشود. گلو و سینه نخودی و مابقی زیرتنه سفید است و رگهرگه تیره فراوان به ویژه در سینه و پهلوها به چشم میخورد. پرنده نابالغ شبیه به ماده است، اما نخودیتر به نظر میرسد و رگهرگه نازکتری دارد، چانه و گلوی سفید نخودی دارد، حاشیه دم شبیه به بالغها، سفید دیده میشود اما فاقد لکه سفید روی بالها است.
در بوتهزارها و خلنگزارهای باز، کشتزارهایی با درختان کوتاه و پراکنده، پرچینها، پارکها و زمینهای بایر به سر میبرد.
پرندهای اجتماعی است، در دوره جوجهآوری به صورت جفت و در خارج از دوره جوجهآوری در دستههای بزرگ دیده میشود. پروازی سبک و سریع دارد که در مسیرهای کوتاه، نوسانی و در مسیرهای بلند موجیشکل است. از بذر گیاهان و احتمالاً تا حدی از بیمهرهها تغذیه میکند.
جوجهآوری از اواخر فروردین و با تشکیل قلمرو، گاهی به صورت منزوی یا در گروههای کوچک در خلنگزارها و بوتهزارهایی با بوتههای کوتاه و پراکنده آغاز میشود. تکهمسر و گاهی چندهمسر است و آشیانهاش کاسهای از علوفه، ساقههای گیاهان، خزهها و گاهی سرشاخههای کوچک است که آن را درون بوتههای کوتاه و به ندرت روی درختان بنا میکند و درونش را با مو، پشم، بقایای گیاهی و گاهی پر میپوشاند. معمولاً چهار تا شش و به ندرت هفت تخم نیمهبیضی، صاف، تا حدی صیقلی، آبی کمرنگ تا آبی مایل به سفید، با خالها، لکهها و خطوط صورتی، بنفش، قرمز بلوطی یا سیاه مایل به بنفش و به ابعاد 2/13 × 2/18 میلیمتر میگذارد. تفریخ تخمها ده تا چهارده روز به طول میانجامد. جوجهها در بدو تولد پوشیده از کرک، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند، در یازده تا چهارده روزگی آشیانه را ترک میکنند و چهارده روز پس از آن مستقل میشوند.
جوجهآور معمول بوتهزارهای واقع در مناطق مرتفع آذربایجان، البرز، کپهداغ در خراسان، نواحی مرکزی و غربی زاگرس و ارتفاعات استان کرمان است و زمستانها به نواحی کمارتفاعتر جنوب خزر، شیبهای جنوبی البرز، دامنههای زاگرس، اراضی پست استان خوزستان، حوضه تالابهای استان فارس و گاهی سواحل خلیج فارس مهاجرت میکند.
در فهرست پرندگان حمایتشده جهانی و ملی قرار ندارد.