|
طوطی بزرگجثه و تا حد زیادی شبیه به «شاهطوطی» است، اما به واسطه جثه کوچکتر، منقار کوچکتر، وجود خط سیاه در فاصله چشمها تا منقار و فقدان لکه قرمز روی شانه از آن متمایز میشود. نر و ماده تا حد زیادی همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده نر بالغ سر، روتنه و زیرتنه زرد مایل به سبز با درخششی آبی رنگ دارد که در ناحیه بالها تیرهتر به نظر میرسد. طوقی صورتی رنگ در پس گردن و خط سیاه رنگی در گلو و چانه دارد که تا دو طرف گردن امتداد یافته است. دم دراز و نوکتیز، منقار و حلقه چشمی زرشکی و پاهای زیتونی دارد. پرنده ماده شبیه به نر است اما خط تیره گلویی و طوق گردنی را ندارد. پرنده نابالغ شبیه به پرنده ماده است، اما حاشیه پرهای پرواز زردتر است. همچنین حلقه گردنی نامشخص یا فاقد آن است.
عکس از میترا دانشور
بیشتر در باغها، پارکها، درختزارهای باز و اطراف کشتزارهای مجاور مناطق مسکونی دیده میشود و از مناطق کوهستانی، صخرهای، بیابانی، تالابی و جنگلی دوری میکند.
پرندهای پر سروصدا است و اغلب به صورت گروهی دیده میشود. پروازی قوی و سریع دارد که با تغییر جهتهای سریع و ناگهانی همراه است. معمولاً روی شاخهها مینشیند و ماهرانه از درخت بالا میرود، اما روی زمین به سختی راه میرود. بیشتر از دانهها، میوهها، گلها و شهد گلها تغذیه میکند.
جوجهآوری از اواسط دی تا اواسط خرداد آغاز میشود. تکهمسر است و آشیانهاش را به صورت منزوی در شکافهای درختان یا در آشیانههای قدیمی دارکوبها در ارتفاعات بالای درختان تنومند، گاهی در شکاف سنگها یا ساختمانها بنا میکند. اغلب پرنده ماده با منقار خود حفره موجود در درخت را گسترش میدهد و به کمک پر، خردههای چوب و سایر مواد گیاهی، آستری زبر ایجاد میکند. معمولاً چهار و گاهی سه تا شش تخم بیضی کوتاه، صاف، به رنگ سفید و به ابعاد 7/23 × 5/30 میلیمتر میگذارد. تفریخ تخمها 25 تا 28 روز طول میکشد. جوجهها در بدو تولد عریان، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند، در ابتدا توسط غذای نیمههضمشده و برگرداندهشده توسط والدین تغذیه میشوند، در حدود 56 روزگی پرواز میکنند، اما همچنان در حدود 21 تا 28 روز پس از آن توسط والدین تغذیه میشوند.
در باغها و پارکهای بسیاری از شهرهای بزرگ به ویژه شهر تهران حضور دارد. همچنین جمعیتهایی از آن در جزیره خارک در خلیج فارس دیده میشود که احتمالاً از قفس گریختهاند.
در فهرست پرندگان حمایتشده جهانی و ملی قرار ندارد.