|
|
|
|
|
صدا:
آواز: 
طول بدن : 125 تا 145 سانتی متر
گستردگی بالها : 140 تا 165 سانتی متر
فلامینگو ی بزرگ فلامینگویی با جثه درشت و بدن کشیده به رنگ سفید مایل به صورتی، پاها و گردن بسیار بلند و منقار ضخیم و خمیده روبه پایین است. پوشپرهای رو و زیر بالها قرمز روشن و شاهپرهای اولیه و ثانویه سیاه هستند. پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری ته رنگ صورتی در بدن سفیدش دارد. منقار صورتی با نوک سیاه، پاها صورتی و چشم‌ها زرد هستند. در خارج از این دوره رنگ صورتی پرو بال مشخص نیست. پرنده نابالغ سر و گردن خاکستری مایل به قهوه‌ای همراه با لکه‌های سفید، شاهپرهای پرواز سیاه مایل به قهوه‌ای و منقاری خاکستری با نوک سیاه دارد.
عکس از پرستو هدایت‌زاده
رژیم غذایی فلامینگوی بزرگ را بی‌مهره‌های کوچک، حشرات، سخت‌پوستان، حلزون‌ها،کرم‌های حلقوی، پروتوزواها، دیاتومه‌ها، جلبک‌ها، بذرها و دیگر مواد گیاهی تشکیل می‌دهد و آن‌ها را با فروبردن تمام یا قسمتی از سر به درون آب پیدا می‌کند.
پهنه‌های آبی باز کم‌عمق و گلی، دریاچه‌های آب شور و لب‌شور، آب‌های به شدت قلیایی و نواحی جزر و مدی سواحل زیستگاه مناسبی برای این پرنده محسوب می‌شود.
عکس از احسان طالبی
فلامینگوی بزرگ پرنده‌ای اجتماعی است و اغل در دسته‌های چند صد تا چند هزارتایی دیده می‌شود. برای پرواز اندکی در سطح زمین یا اب می‌دود تا قدرت پرواز پیدا کند و در زمان فرود آمدن نیز چند متری روی سطح آب یا زمین می‌دود تا متوقف شود. با متانت و در حالیکه گردن خود را صاف یا خمیده نگه می‌دارد در آب‌های کم عمق قدم می‌زند. معمولاً روی یک پا می‌ایستد و با گردن خمیده در حالتی که منقار خود را بین بالها گذاشته به استراحت می‌پردازد.
از اواسط فروردین با تشکیل قلمرو در حاشیه دریاچه‌ها و تالاب‌های باز شور و لب‌شور، جوجه‌آوری در فلامینگوی بزرگ آغاز می‌شود. لانه این گونه به شکل کاسه‌ای مخروطی شکل از گل با فرورفتگی کوچکی از بالای آن است. تک همسر است و اغلب یک و به ندرت دو تخم می‌گذارد؛ بین 28 تا 32 روز طول می‌کشد تا جوجه ها از تخم بیرون بیایند.
به تعداد فراوان در دریاچه ارومیه و تالاب‌های مرکزی استان فارس (طشک و بختگان) جوجه‌آوری داشته است. همچنین تعداد زیادی از پرندگان غیرجوجه‌آور در طی تابستان در تالاب‌های مرکزی استان خوزستان (تالاب شادگان) و در سال‌های پر باران در منطقه سیستان دیده می‌شوند. تعداد کمی نیز در بخش‌های جنوبی سواحل خلیج فارس تابستان‌گذرانی می‌کنند. زمستان‌گذرانی در دریاچه‌های شور در استان فارس و به تعداد کمتر در استان‌های مازندران (خلیج گرگان و میانکاله)، گیلان، سیستان و بلوچستان، خوزستان و در امتداد سواحل جنوبی کشور و نیز دریاچه ارومیه انجام می‌شود.همچنین می‌توان تعداد کمی از این پرنده را در زمان مهاجرت و توقف کوتاه‌مدت در سایر پهنه‌های آبی کشور مشاهده کرد.
*این پرنده در ایران در فهرست پرندگان حمایت شده قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.*
منابع:
داوطلبینی که در تهیه این معرفی همیاری نمودند:
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
