|
|
|
|
|
قویی با جثه متوسط و بدن یکدست سفید است و شباهت زیادی به «قوی فریادکش» دارد، اما به واسطه جثه کوچک‌تر، گردن کوتاه‌تر و منقار سیاه‌تر از آن متمایز می‌شود. نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. در پرنده بالغ دو ثلث جلویی منقار سیاه و قاعده آن زرد است (اندازه لکه زرد در افراد مختلف تغییرات زیادی دارد). پرنده نابالغ نسبت به نابالغ قوی فریادکش روتنه خاکستری‌تر و رنگ‌پریده‌تری دارد. همچنین قاعده منقارش زرد و مابقی صورتی چرک تا قرمز مایل به صورتی دیده می‌شود.
عکس از شهرزاد فتاحی
در زمستان دریاچه‌ها، تالاب‌ها، آب‌بندان‌ها، رودخانه‌ها و علفزارهای سیلابی مجاور مزارع غلات را ترجیح می‌دهد.
در خارج از دوره جوجه‌آوری پرنده‌ای اجتماعی است و اغلب در گروه‌های خانوادگی به سرزمین‌های زمستان‌گذرانی مهاجرت می‌کند و در آنجا با سایرین مخلوط می‌شود. پروازی قوی دارد و نسبت به دیگر قوها سریع‌تر بال می‌زند. هنگامی که روی زمین یا بر سطح آب نشسته است، پر سروصداتر از قوی فریادکش است و نسبت به آن از انسان کمتر فاصله می‌گیرد. زمان زیادی از روز را به تغذیه می‌پردازد و سر و گردن را در آب‌های با عمق کمتر از یک متر فرو برده و یا با معلق زدن و فرو بردن نیمه جلویی بدن درون آب از برگ‌ها، جوانه‌ها، ریشه‌ها، ریزوم‌ها و دانه‌های گیاهان آبزی تغذیه می‌کند. همچنین در اراضی سیلابی به کمک پاها زمین را برای یافتن ریشه و پاجوش گیاهان حفر می‌کند.
به طور منظم و به تعداد کم در تالاب‌های حوضه دریاچه ارومیه و به صورت نامنظم در نواحی جنوبی دریای خزر زمستان‌گذرانی می‌کند. تعداد زمستان‌گذران‌های مهاجر به این نواحی با توجه به سختی شرایط آب وهوایی در زمستان‌ها از سالی به سال دیگر بسیار متغیر است.
در فهرست پرندگان حمایت‌شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
