|
|
|
|
|
باکلانی کوچک‌جثه با گردن کوتاه، سر گرد، دم نسبتاً بلند و منقار کوتاه و در انتها خمیده است. نر و ماده هم‌شکل (نر اندکی بزرگ‌تر) و دارای تغییرات فصلی هستند. سر و نیمه بالایی گردن پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری قهوه‌ای مایل به قرمز است. تاجی کوچک و موی‌پرهایی سفید در بالای سر دارد و پروبال سیاه مایل به سبز براق همراه با خال‌های سفید است. در پاییز و اوایل زمستان، سر و نیمه بالایی گردن و سینه به قهوه‌ای تیره می‌گراید، گلویش سفید و فاقد خال‌های سفید روی پروبال‌ها است. پرنده نابالغ، چانه مایل به سفید، منقار مایل به زرد، سطح شکمی سفید مایل به قهوه‌ای و سینه و جلوگردن خاکستری مایل به قهوه‌ای دارد.
عکس از امیر مدیری
پهنه‌های آبی وسیع، آب‌های شیرین با جریان کند و آب‌های کم‌عمق دارای ماهی فراوان با پوششی متراکم از نی‌ها، بوته‌ها و درختان را ترجیح می‌دهد.
پرنده‌ای اجتماعی و پر جنب‌وجوش است. پروازی فعال با بال‌زدن‌های سریع و بال‌بازروی‌های کوتاه دارد و به راحتی روی شاخه‌های درختان، نی‌ها و دیگر گیاهان کنار آب فرود می آید. معمولاً خارج از آب با بال‌های باز و گردن جمع‌شده، روی درختان، صخره‌ها و تیرهای چوبی آفتاب می‌گیرد. بیشتر از ماهی‌ها، گاهی از ول‌های آبزی و زالوها تغذیه می‌کند. اغلب از بالای شاخه‌های درختان درون آب را با دقت نگاه می‌کند و پس از یافتن طعمه شیرجه می زند. معمولاً به دنبال طعمه در عمق دو تا سه متری از سطح آب، حدود 10 تا 42 ثانیه غواصی می‌کند.
جوجه‌آوری از اواخر فروردین و با تشکیل کلنی‌های بزرگ چندصد جفتی (معمولاً مخلوط با باکلان بزرگ و برخی حواصیل‌ها) روی درختان یا در نیزارهای متراکم حاشیه پیکره‌های آبی آغاز می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش کاسه‌ای بزرگ و عمیق از شاخ و برگ درختان، گیاهان علفی و نی‌هاست که آن را روی درختان یا نی‌ها در بالای آب و یا روی زمین در نیزارهای انبوه بنا می‌کند و درونش را با الیاف نرم گیاهی می‌پوشاند. معمولاً چهار تا شش، گاهی سه تا هفت تخم بیضی کشیده سفید با ته‌رنگ سبز کم‌رنگ و به ابعاد 9/46 × 5/30 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 27 تا 30 روز طول می‌کشد. جوجه‌ها در بدو تولد، عریان، ناتوان و برای تغذیه کاملاً وابسته به والدین هستند و در ابتدا از غذای نیمه هضم‌شده که توسط والدین بر کف آشیانه برگردانده می‌شود تغذیه می‌کنند. جوجه‌ها پس از مدتی آشیانه را ترک و در اطراف کلنی شنا می‌کنند و در حدود هفتاد روزگی مستقل می‌شوند.
عکس از شهرزاد فتاحی
مهاجر زمستان‌گذران کشور است و عمدتاً در سواحل جنوبی دریای خزر و به تعداد اندک در تالاب‌های استان‌های آذربایجان غربی، فارس و خوزستان مشاهده می‌شود. همچنین در برخی تالاب‌های نواحی جنوبی دریای خزر، شمال غرب و برخی سال‌ها در تالاب‌های استان فارس جوجه‌آوری می‌کند.
در فهرست پرندگان در معرض خطر انقراض ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
