|
آواز:
پلیکان خاکستری یا پلیکان پاخاکستری بزرگترین عضو خانواده پلیکانهاست. پرنده بالغ در دوره جوجهآوری، کیسه گلویی نارنجی رنک دارد پرهای پشت سر و گردن آن کمی بلند میشود. حد رویش پرهای جلو پیشانی به شکل یک خط مستقیم است و لکه بزرگ زردرنگی در پایین گلو دیده میشود. روتنه خاکستری مایل به نقرهای دارد و شاهپرهای اولیه تیره آن تیره است و همین موضوع باعث میشود که روی بالها سیاه و سفید به نظر آید. زیر تنه آن سفید به همراه هالهای از رنگ خاکستری مایل به آبی دیده میشود. سطح زیر بالها یکدست سفید چرک و پاها سربی رنگ هستند. در خارج از دوره جوجهآوری رنگ کیسه گلویی زرد کمرنگ و لکه زرد پایین گلو محو میشود. تا حدی شبیه به پلیکان سفید است اما عنبیه کمرنگ، منقار یکدست و بدون لکه و پاهای خاکستری آن را متمایز میکند. پرنده نابالغ روتنه تیره به همراه خالهای خاکستری مایل به قهوهای، زیر تنه سفید چرک و کیسه گلویی خاکستری مایل به زرد دارد. پرنده نر و ماده آن همشکل و با تغییر فصل تغییرات اندکی در ظاهر آنها ایجاد میشود.
عکس از سید حامد موسوی
رودخانهها،دریاچهها و تالابهای بزرگ ولی کمعمق که حاشیه آن پوشش گیاهی وجود ندارد و همچنین آبهای ساحلی دارای پناه و مصب رودخانهها زیستگاه مناسبی برای این پرنده محسوب میشود.
به طور کلی پلیکان خاکستری پرندهای اجتماعی است و در تمام طول سال به صورت گروهی دیده میشوند. رژیم غذایی پلیکان خاکستری را صرفاً ماهیها تشکیل میدهند و آنها را به صورت گروهی، با تشکیل نیمدایره و هدایتشان به نواحی کمعمق صید میکند.
از اواسط فروردین ماه تا اواسط اردیبهشت ماه با تشکیل کلنی در دریاچههای بزرگ، حاشیه علفزارهای تالابی وسیع، جزایر، نیزارها و به ندرت مناطق باز، جوجهآوری در پلیکان خاکستری آغاز میشود. لانه این گونه تودهای حجیم از نیها، شاخهها و برگهای گیاهان، گاهی به همراه قلوهسنگهاست. تک همسر است و معمولاً دو تا چهار و گاهی پنج و به ندرت شش تخم میگذارد؛ بین 30 تا 32 روز طول میکشد تا جوجه ها از تخم بیرون بیایند.
عکس از امیر مدیری
به تعداد اندک و و به طور نامنظم در تالابهای استان فارس و خوزستان جوجهآوری میکند. همچنین به طور منظم در نواحی جنوبی دریای خزر به ویژه شبه جزیره میانکاله و خلیج گرگان، تالابهای استان خوزستان، فارس و سیستان و بلوچستان، گلستان و دریاچههای ترکمن صحرا مشاهده میشوند.