تیمار و رهاسازی بادخورک

غذاهای نامناسب:

تغذیه نامناسب جوجه بادخورک می‌تواند منجر به آسیب‌های زیادی شود. در درجه اول به کبد و در درجه‌ بعدی به پر‌ها. رشد نامناسب پرهای اولیه برای بادخورک، که تقریبا کل عمر خود را در حال پرواز است به معنی مرگ قطعی است. غذادهی نادرست حتی برای مدتی کوتاه، مثلا چند روز، باعث آسیب‌هایی چون پرریزی یا تخریب پر یا شفت نگه‌دارنده بال شود، و در موارد حادتر باعث مشکلات گوارشی و دفرمه شدن اسکلت پرنده شود.

 آسیب جدی به بادخورکی که 14 روز با گوشت تغذیه شده

• گوشت تکه‌تکه شده، پخته یا خام:

بسیاری از سایت‌ها یا فروشندگان پرنده، به اشتباه توصیه به تغذیه بادخورک با گوشت یا مرغ می‌کنند. بادخورک پرنده‌ای «حشره‌خوار» است و نه «گوشت‌خوار». ممکن است تغذیه با گوشت در وهله اول اثر خود را نشان ندهد، اما بعد از حدود یک هفته، علائم این تغذیه ناصحیح به صورت تخریب پرها و دفرمه شدن اسکلت آشکار می‌شود، و در نهایت باعث می‌شود پرنده نتواند هرگز پرواز کند.

• نان، غلات و دانه‌ها:

همانطور که پیشتر گفته شد، بادخورک مطلقا حشره‌خوار است و به هیچ عنوان غلات و گیاهان برای تغذیه آن مناسب نیستند.

• سایر غذاهای نامناسب شامل: غذای مخصوص سگ و گربه، کرم خاکی، غذای سایر پرنده‌ها و در کل هر چیزی که بادخورک به طور طبیعی نمی‌خورد.

شیوه‌ی غذادهی:

• وعده‌ها:

جوجه بادخورک در طول روز باید چندین بار تغذیه شود. در طی یک روز، جوجه را بین 5-6 دفعه با فواصل مشخص تغذیه کنید (ترجیحا از صبح هر دو الی سه ساعت یک بار). بعد از مدتی نگهداری  و تغذیه‌ بادخورک تعداد دفعات تغذیه و میزان غذا در هر وعده دستتان می‌آید. در شرایط طبیعی جوجه‌ی بادخورک بین 20 تا 30 گرم حشره در روز می‌خورد که از مخلوط غذاهایی که دارید، تا جایی که جوجه می‌خورد استفاده کنید. مثلا برای هر وعده 5-6 میلورم، و یک وعده 3 سوپرورم یک وعده 3 جیرجیرک.

• آماده‌سازی غذا:

قبل از غذا‌دهی حشره باید مرده باشد، بدین منظور می‌توان یا حشره زنده را در آب ولرم ریخت تا کشته شود و یا حشره را در فریزر نگه‌داری کرد که قبل از تغذیه باید به دمای محیط برسند. حشره‌ها را به میزان نیاز برای هر وعده غذا با آب ولرم بشویید و در توری قرار داده به دمای اتاق برسند و خشک شوند. زوائد کراتینی و تیز حشره را تا جای ممکن پاک کنید (سر، بال‌ها و پا). این زوائد قابل جذب نیستند و ممکن است گلوی جوجه را خراش دهند. اگر قبل از تغذیه، حشرات را داخل محفظه‌ای ریخته و تکان دهید تا شبیه کپسول شوند، جوجه آن را راحت‌تر می‌پذیرد.

• گرفتن جوجه:

[به بخش «گرفتن بادخورک با دست» که بالاتر توضیح داده شده، رجوع کنید.]

یک نعلبکی را با پارچه بپوشانید. با پارچه‌ای لطیف و تمیز یا دستمال کاغذی دور جوجه را گرفته، به طوری که سرش بیرون باشد و جوجه را روی نعلبکی بگذارید.

• غذادهی (برای جوجه‌ی 3-4 هفته‌ای که پرهایش به صورت کامل درآمده):

برای غذادهی بهتر است که حشرات مرطوب باشند تا به آب دادن به صورت جداگانه نیازی نباشد و جوجه راحت‌تر غذا را دریافت کند، به این منظور می‌توانید از یک استکان آب ولرم استفاده کنید. غذا را مرطوب کنید و به گوشه‌های نوک جوجه نزدیک کنید. با حس کردن رطوبت غذا، جوجه معمولا خودش غذا را می‌خورد. اگر در برابر دریافت غذا در دو وعده مقاومت کرد، سعی کنید با نوازش سر و زیر گردن آرامش کنید و اگر باز موفق نشدید، دهان جوجه را به آرامی باز کرده و غذا را در انتهای گلو قرار داده و بگذارید غذا را بخورد. تا جایی که غذا می‌خورد به جوجه غذا دهید. دقت کنید که نوک جوجه بسیار ظریف و حساس است و فشار نامناسب منجر به آسیب نوک می‌شود. در غذادهی صبور باشید، در بارهای اول، ممکن است جوجه چندین بار به دلیل نتوانستن در گرفتن غذا با نوک، غذا را تف کند.  

• برای غذادهی با دست، دست‌های خود را به خوبی بشویید. جوجه ممکن است کاملا انگشت شما را ببلعد که هیچ نگرانی ندارد! چرا که والد جوجه سرش را داخل دهن جوجه می‌برده و انگشت شما برای او مثل سر والدش است:) + فیلم از غذا دهی با دست

• در صورتی که غذادهی با دست ممکن نبود، از یک پنس با سر گرد و بدون گوشه استفاده کنید (استفاده از موچین مناسب نیست). پنس را از قبل با آب گرم شسته و چند دقیقه در آب‌جوش قرار داده و بگذارید تا خنک شود. به دلیل سختی پنس، آن را با دقت داخل دهان جوجه ببرید.

چطور بفهمیم جوجه بالغ شده‌ و زمان مناسب برای رهاسازی است؟

تا قبل از بلوغ، حاشیه پر‌ها سفیدرنگ بوده که این سفیدی در هنگام بلوغ کمتر می‌شود. همچنین طول بال‌ها زیاد می‌شود (طول بال حداقل به 16 سانت می‌رسد). هنگامی که پرهای جوجه رشد کردند و وزن تقریبی اش 44-45 گرم شد جوجه بالغ است. وقتی که از پذیرش غذا امتناع کند و در قفس بی‌قراری کند، زمان رهاسازی بادخورک فرا رسیده است.

 بادخورک در مراحل مختلف رشد

• مکان:

یک محوطه وسیع طبیعی، مثلا مزرعه یا حتی چمنزار بزرگ پارک برای رهاسازی مناسب است. دقت کنید که مخاطرات طبیعی مانند پهنه آبی که ممکن است پرنده در آن بیفتند و غرق شود و یا حیوانات شکارگر مانند برخی پرندگان و پستانداران مخصوصا گربه و سگ و کلاغ در آن منطقه نباشند در شهر یا از بالای آپارتمان رهاسازی را انجام ندهید، پرنده ممکن است باز زمین بخورد و گرفتن مجدد آن ممکن نباشد.

• زمان:

صبح که هوا هنوز چندان گرم نشده مناسب‌ترین موقع است، به هیچ عنوان در شب پرنده را رها نکنید. اکثر پرندگان دید در شب خوبی ندارند.

• شیوه: