|
دیدار تک درنای سیبری «امید» بهانه ای است تا در اواسط زمستان هر سال پرنده نگرها و طبیعت دوستان در قالب تورهای پرندهنگری رهسپار منطقه فریدونکنار، مکان زمستان گذرانی این درنای زیبا و ارزشمند شوند. باشگاه پرنده نگری ایرانیان نیز مطابق سالهای قبل برنامه ریزی و هماهنگی لازم را در این خصوص انجام و با توجه به شرایط موجود، نسبت به تغییر رویه معمول تورهای سال گذشته که به این مقصد داشت، اقداماتی را صورت داد. در ادامه گزارش این برنامه جذاب و خاطره انگیز تقدیم می گردد:
تاریخ برنامه: یکشنبه 26 بهمن 1399
شروع برنامه: 5:30 صبح تهران – ترمینال خط تاکسیرانی تهران آمل (ترمینال شرق تهران) با وسیله نقلیه: دو تاکسی دربست
پایان برنامه: ساعت 21:00 همان روز
راهنما و کارشناس برنامه: بشیر شریف نیا
مقاصد اصلی سفر:
ساعت شمار برنامه: روز 26 بهمن ساعت 5:45 نفرات شرکت کننده از تهران حرکت و ساعت 9:40 به آمل و طبق قرار قبلی در میدان هزارسنگر این شهر به راهنمای خود ملحق می شوند. و بلافاصله بعد از یک احوالپرسی و آشنایی مختصر به سمت روستای سوته حرکت می کنیم.
حدود ساعت 10:10 در منطقه بودیم و در جستجوی یکی از اصلی ترین مقصد و هدف سفر، آخرین بازمانده جمعیت غربی درنای سیبری، امید، پرداختیم. اما متاسفانه تک درنای سیبری حضور نداشت و علیرغم تماسها و حتی همکاری محیط بانان، جستجو و صبر دو ساعته ما نتیجه بخش نبود
عکس از کیوان مشهدی
لذا با توجه به شرایط برنامه و اینکه وقت را باید غنیمت میشمردیم تصمیم گرفته شد به حاشیه کمربندی فریدونکنار جایی که مقصد دوم ما برای پرندهنگری بود سری بزنیم. علیرغم اینکه درنا در آنجا نبود ولی گونههای کنار آبزی و شکاری فراوانی به لحاظ کمّی حضور داشتند. بعد از کمی جستجو و پرندهنگری تصمیم گرفتیم به سمت مقصد بعدی یعنی سرخرود حرکت کنیم.
عکس از پرستو هدایتزاده
پس از رسیدن به منطقه وزرامحله سرخرود در ساعت 12:50 و همزمان با نزدیک شدن ما به دریاچه قوها، قاعدتاً باید سروصدای قوهای فریادکش را قبل از دیدنشان در کوچه منتهی به آنجا می شنیدیم ولی اینچنین نبود و سکوت نگران کنندهای در مسیر وجود داشت. حدس ما درست بود به محض رسیدن به دریاچه آنجا را خالی از خیل عظیم و آن فراوانی همیشه جذاب قوها دیدیدم و فقط 8 قوی فریاد کش و چند چنگر و اردک نوک پهن در ابتدا نظر ما را جلب کرد.
عکس از پرستو هدایت زاده
پس از استقرار اسکوپ و جستجوی پرندگان متوجه شدیم تعداد قابل توجهی از کنار آبزی هایی مثل خانواده پاشلک ها و تلیله ها و گیلانشاه ها در فضای پشت دریاچه حضور دارند. با تمام توان و بضاعت تک تک گونه ها توسط شرکت کنندگان شناسایی و مشاهده شد و مابقی گونه هایی که شناسایی قطعی در فیلد امکان نداشت با اخذ چندین عکس خوب موکول به بعد شد.
هوای ابری و مکدر بود و لذا علیرغم تلاش دوستان، عکس هایی که از گونه ها می گرفتند اکثرا راضی کننده نبود.
با پرس و جویی که کردیم محلی ها گفتند صبح زود قوها بلند شدهاند و به محلی در نزدیکی ازباران تغییر مکان داده اند. لذا بلافاصله به مکان مورد نظر رفتیم ولی متاسفانه منطقه عاری از حضور قوها بود. ناچاراً به شهر سرخرود برگشتیم و در یک رستوران مناسب به صرف نهار مشغول شدیم. هدف این بود فرصتی ایجاد شود تا اگر درنای سیبری به منطقه سوته برگشت و مشاهده شد، بلافاصله دوستان خبر می دادند و قصدمان بیشتر زمان دادن به خودمان بود که اتفاقی خوشایندی در این فاصله بیافتد. و خدا رو شکر همین اتفاق خوب هم افتاد و طی تماسی اطلاع دادند و سریعا راه افتادیم و به فریدونکنار و جنگل سوته در ساعت 15:40 رسیدیم. علیرغم مشکلاتی که وجود داشت بالاخره دوستان موفق به مشاهده و رکورد درنای سیبری شدند.
عکس از پرستو هدایتزاده
ساعت 17:00 غروب دوستان شرکت کننده از محل میدان هزارسنگر آمل به سمت تهران حرکت و راس ساعت 21:00 همگی سلامت و شادمان از این سفر پرماجرا، جذاب و خاطره انگیز به تهران بازگشتند.
یکی از اتفاقات خوب این برنامه صحبت و بحث در خصوص تعاملات اثرات حضور گردشگران و بازخوردهای مثبت و منفی در مواجهه با جامعه محلی منطقه مورد بازدید در طول سفر بود و انتقال تجربیات و اطلاعات از طرف شرکت کنندگان باعث شده بود فضای حاکم بر تور، فرصت ابراز نظرات منطقی و نقد مسائل به وجود بیاید.
عکس از پرستو هدایتزاده
همراهان ما در این سفر:
پرستو هدایتزاده، باران حسین پور، نازنین عباسی، عباس محجوب، کیوان مشهدی، پیمان مقبل، احسان بیاتی و رسول شکری
گونه های رکورد شده در این برنامه شامل موارد زیر است:
2- اگرت بزرگ (حواصیل سفید بزرگ)
4- باکلان بزرگ
5- آنقوت
6- اردک اردهای
8- اردک سر سبز
9- فیلوش
11-چنگر معمولی
12-کاکایی صورتی
14-قوی فریاد کش
15-غاز خاکستری
18-سهره جنگلی
19-گنجشک خانگی
20-گنجشک درختی
22-کلاغ ابلق
23-کلاغ سیاه
24-زاغی
25-سینه سرخ
28-پاشلک معمولی
29-گیلانشاه دم سیاه (بال سفید)
با تشکر ویژه از:
مهدی علوی که بدون کمک و هماهنگی ایشان این سفر ممکن نبود.
ویرایش: ایمان کریمی